شمال نیوز /  سید جابر حسینی سیاهدشتی : صنعت یکی از مهمترین بخش های اقتصاد محسوب می شود، رشد و توسعه ی اقتصادی هر منطقه، مستلزم رشد و توسعه ی صنعت به ویژه صنایع مادر، در آن منطقه است و رشد و توسعه ی صنایع مادر زمینه ساز رشد دیگر بخش های اقتصادی می شود، درواقع صنایع مادرسرمایه ای ارزشمند است که قلب تپنده ی اقتصاد هر منطقه به شمار می رود و رشد و توسعه ی اقتصادی هر منطقه درگرو توسعه ی صنایع مادر آن است.

هر منطقه ای برای رشد و توسعه اقتصادی به صنایع مولد نیاز دارد و برای استانی مثل مازندران به صنایع مولد نیاز دارد که همواره از بی مهری پایتخت نشینان رنج برده و اقتصاد شکننده تری دارد وجود و بقای صنایع قدرتمند و مولد که بتواند چرخ اقتصاد آن را به حرکت درآورد جزء الزامات و اساس حیات اقتصادی آن محسوب می شود.

بی شک بقای صنایع مادر در مازندران در کنار حمایت دولت و خرید کالای بومی که تقریباً هر دوی آن ها در حد شعار باقی مانده درگرو یک فاکتور اساسی دیگر بنام مدیریت است، همانگونه که مدیریت ضعیف بر یک مجموعه می تواند باعث تباهی سرمایه و اعتبار شود، مدیریت صحیح می تواند موجب ترقی و اعتلای یک مجموعه شود.

نقش مدیریت صحیح در بقا و اعتلای صنایع شاید این روزها که صنعت مازندران دستخوش مشکلات و مصائب بی شمار است بیش از هر زمان دیگری به چشم بیاید، بی شک درشرایطی که بیش از 45 درصد واحدهای صنعتی مازندران تعطیل و تنها 55 درصد دیگر فعال ونیمه فعال  اند و 70 درصد شرکت های صنعتی مازندران تعطیل و باقی آنها درشرفت تعطیلی اند و علاوه بر مشکلات داخلی واردات بی رویه حیات صنایع را به شدت تهدید می کند تنها با مدیریت قوی و سنجیده می توان بقای صنایع را تضمین کرد،

شاید بتوان بهترین مثال برای این مدعا را صنایع چوب و کاغذ مازندران دانست که با استفاده ازتوان مدیریتی توانسته دراین شرایط نابسامان جایگاه خود را بعنوان یکی از صنایع قدرتمند و تاثیرگذار در استان وکشور حفظ کند. در شرایطی که صنایع بزرگ دیگر مانند نساجی و کشت و صنعت با بحران های عدیده ای مواجه شدند و تا مرز ورشکستگی پیش رفته اند و مجبور به تعدیل نیرو و یا کاهش تولید شدند صنایع چوب وکاغذ توانسته با مدیریت سنجیده علاوه بر افزایش تولید با افتتاح واحدهای جدید ظرفیت خود را گسترش و علاوه بر جذب نیروی بیشتر به اقتصاد استان جانی دوباره ببخشد و در بحبوحه ی وضعیت بد اقتصادی کشور دست به تعدیل هیچ نیرویی نزند که این امر حاصل تجربه ی مدیریتی بالای آن است.

صنعت چوب وکاغذ مازندران در سال های اخیر با وجود تلاطم های بی شمار از جمله واردات بی رویه کاغذ با تعرفه های پایین، مشکلات تامین مواد اولیه ناشی از طرح غیرکارشناسی تنفس جنگل، ممنوعیت واردات چوب و . . . نه تنها توانسته بقای خود را بقای خود را حفظ کند بلکه با افتتاح واحدهای جدید توانسته ظرفیت تولیدی خود را نیز بالا ببرد.

این صنعت مثال خوبی برای نشان دادن اهمیت مدیریت درصنایع بزرگ است و آنچه مسلم است دراین شرایط اقتصادی بدون مدیریت سنجیده نمی توان انتظار احیای صنایع مازندران را داشت.